De latinitate nostra aetate restituenda

Post reditum suum (a Romano conventu), amicis egletonensibus (discipulis et magistris) hanc  cogitationem muneri mittit magister hirpinus:

Discipuli compotes fiunt iudicandi potestatis, quam nos Italice dicimus “capacità critica”.  Pueritiae disciplinae mihi videntur non opus  sed delectatio esse discipulis. Oportet magistri faveant voluntati (id est “inclinazione naturale") discipulorum, ut latine loqui discere non opus sit, sed delectatio, non necessitas, sed voluntas. Si in ludo magistri vel doctores linguam latinam non solum ferunt sed magis diligunt, trasmittunt una cum  verbis et nominibus latinitatem perennem, in qua nititur humanitas europaea.